Pracodawca przeprowadzając ocenę ryzyka zawodowego powinien podjąć działania likwidujące zagrożenia. Jeżeli likwidacja zagrożeń nie jest możliwa, należy zastosować odpowiednie rozwiązania organizacyjne i techniczne, w tym odpowiednie środki ochrony zbiorowej, ograniczające wpływ tych zagrożeń na zdrowie i bezpieczeństwo pracowników. Gdy ograniczenie, to nie jest wystarczające należy zastosować indywidualne środki ochrony.

Nie bez powodu w hierarchii środków zabezpieczających pracowników przed szkodliwymi czynnikami środowiska pracy środki ochrony indywidualnej stoją na ostatniej pozycji. Związane jest to z ich konstrukcją – zazwyczaj niewielkie rozmiary powodują, że działają efektywnie dla niewielkiego poziomu czynnika szkodliwego; sposobem stosowania – środki te stosowane przez pracownika nie mogą zbytnio ograniczać zarówno możliwości jego ruchu, jak i postrzegania zmian w jego otoczeniu, chociażby ze względu na sygnały bezpieczeństwa które mogą być dźwiękowe, świetlne. Stąd skuteczność barier przez nie stwarzanych jest dość ograniczona.

W związku z powyższym bardzo istotny jest właściwy dobór środków ochrony indywidualnej nie tylko do charakterystyki, ale i poziomu  czynnika szkodliwego. Dostarczane pracownikom środki ochrony indywidualnej powinny być dobierane:

• do istniejącego zagrożenia i nie powodować same z siebie zwiększonego zagrożenia,
• z uwzględnieniem warunków istniejących w danym miejscu pracy,
• z uwzględnieniem wymagań ergonomii oraz stanu zdrowia pracownika,
• wymiarów, kształtu ciała użytkownika (śoi po dokonaniu niezbędnej regulacji musi być odpowiednio dopasowany do użytkownika).

Jeżeli w środowisku pracy występuje kilka czynników do których musimy dobrać środki ochrony indywidualnej, to środki te muszą do siebie pasować bez zmniejszenia ich właściwości ochronnych.

Zakup środków ochrony indywidualnej powinien zostać poprzedzony oceną spełniania przez nie wymagań związanych z przewidywanym ich miejscem stosowania. Ocena taka powinna obejmować:

• analizę i ocenę zagrożeń, których nie można wyeliminować innymi metodami,
• określenie charakterystyk środków ochrony indywidualnej które pozwolą na skuteczną ochronę przed zagrożeniami (z uwzględnieniem ryzyka jakie środki mogą stwarzać same z siebie),
• porównanie charakterystyk dostępnych na rynku środków ochrony indywidualnej z wymaganymi, której celem jest wybranie najkorzystniejszego rozwiązania.

Pomocnym w ustalaniu niezbędnych do stosowania środków ochrony indywidualnej są załączniki do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 wrześnie 1997 roku w sprawie ogólnych przepisów  bezpieczeństwa i higieny pracy (tj.: Dz. U. z 2003, nr 169, poz. 1650 ze zm.).

Pracodawca przekazując pracownikom środki ochrony indywidualne powinien określić warunki ich stosowania, a w szczególności czas i przypadki, w których powinny być stosowane oraz instrukcje ich stosowania, przechowywania i konserwacji. Ponadto pracodawca obowiązany jest dbać o stan techniczny i sprawność przekazanych pracownikom środków ochrony indywidualnej.

Na zakończenie warto podkreślić, że przekazanie pracownikom do stosowania środków ochrony indywidualnej nakłada na osoby kierujące pracownikami obowiązek dopilnowania aby stosowali oni wydane środki. Jak wynika z orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 24 sierpnia 1961 roku (sygnatura kat II CR 826/61, OSN 1963/9/189), niedopuszczalne jest tolerowanie przez osobę zatrudnioną na stanowisku kierowniczym naruszenia przez pracowników przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. Można jej wówczas postawić zarzut braku nadzoru.